Մայրաքաղաքի քաղաքակրտումը

Այո, ևրևանաբնակ հարգարժան տիարք և տիկնայք, մանուկներ ու տարեցներ, ավանդապաշտներ և գերազատականներ, իշխանահլուներ և հրավառ ընդվզողնե՞ր, մտավորականներ ու անմտության ջահակիրներ․․․ քաղմարմինների վերին օթյակներում հանգրվանած պետականակերտիչներ և օրն ի բուն պանդոկներում իշխանության պարարտ մարմինը ճարպազատող հանրային գործիչներ, բժիշկներ ու բուժակներ, հոգեբույժներ և տարասեռ աղանդների թե՛ կեղծ և թե՛ անկեղծ վկաներ և այլք, եկեք գիտակցենք, որ երևանաբնակներիս օրն ի բուն մանկուրտացնում են Արգիշտի-1-ում։

Գեղաշեն սույն կառույցը ունի աշտարակ, աշտարակի վրա ժամացույց, ունի տակավին երիտասարդ քաղաքապետ Ավինյան, զուրկ չէ վերջինիս տարեց խորհրդական Արեյանից։ Վերջինս, տեղյակ չեմ, կամավորապես, թե պարտադրանքով, «բռնակցվել» է Երևանի քաղաքային իշխանությանը անհիշելի ժամանակներից։

Արգիշտի-1-ը վեհ ատյանով է օծված, անվանումը ավագանի։ Որքան կրթաբարո և վեհաշունչ բան կա այս անվանման մեջ։ Սույն ավագանին տարասեռ է, կան ընդդիմադիր ուժեր, իշխանահլուներ և այլք։

Սակայն նրանք, ցնցող համերաշխությամբ և փութաջան եռանդով զօր-գիշեր և տարին բոլոր անտեսում են Երևանը դաժան կտտանքների ենթարկող, բազմահազար բնակչությանը և՛ առողջական, և՛ բաորյահոգեբանական բռնախեղման ենթարկող տարասեռ և հրեշավոր աղմուկը, բոլոր դրսևորումներով։

Այսպես է նաև բնակությանս վայրում, Շիրազի-26-ում։

Բարձրահարկերով շրջապատված զբոսայգում փութաջան եռանդով, երկու-երեք օրը մեկ անգամ ի մի են գալիս տիար Ավինյանին տարեկիցները ու սկսվում է վակխանալիան։

Զբոսայգուն կից է ՀՀ ոստիկանության հենակետը։ Հենակետը կառուցման օրվանից ի վեր մատնված է անտերության։ Այսինքն լքված է։

Բայց չէ որ նման ոստիկանական հենակետեր կան մայրաքաղաքի բոլոր զբոսայգիներում, նրբանցքներում, առհասարակ ամենուր։

Գուցե ոստիկանական անձնակազմի երա՞շտ է:

Միգուցե անհրաժեշտ է հանրահռչակորեն տխրահռչակ «Կարմիր բերետավոր» զորագնդին տեղակայել նշյալ հենակետերում։

Ե՛վ կչեղարկեն վակխանալիան, և՛ կապաշխարհեն։

Վրեժ ԱՌԱՔԵԼՅԱՆ

Հ․Գ.1․

2024-ի ավագանու վերջին նիստում «Մայր Հայաստան» խմբակցության ներկայացուցիչ տիար Սամվելը՝ Հարոյան, հանգամանալից ներկայացրեց գերխնդիրը, դիմելով քաղաքապետին, հղում կատարելով արվեստի ոլորտի գործիչ Վրեժ Առաքելյանի նամակին։

(Վրեժ Առաքելյանը տողերիս հեղինակն է։ Հատուկ դիմել եմ Ս․ Հ․ - ին՝ գնահատելով նրա քաղաքացիական և՛ բարձր գիտակցությունը, և՛ գործնականությունը, Երևանը և Հանրապետությանը տարաբնույթ հակաերկրային բռնաճնշումներից ազատագրելու նվիրական ջանքերում)։

Դիմելով քաղաքապետին նա նշեց չդադարող հրավառություններն ու հրագործական ապրանքների անկաշկանդ վաճառքը ամենուր, հատկապես «Նիվա» մակնիշի մեքենաներից ռաբիս բնույթի երաժշտությունը, մարզական մեքենաներից և մոտոցիկլետներից ուղղակի ժայթքող պայթուցիկային աղմուկը։

Նաև հավելեց, որ չնայած ՀՀ ԱԺ-ի ընդունած օրենքին հրագործական ապրանքների վաճառքի և գործածման արգելքի մասին, Արգիշտի 1-ից քիչ հեռու, Խորենացի 12 հասցեում գործում է հրագործական տեսականու մեծածախ և մանրածախ առևտրով զբաղվող վաճառատունը։

Հ․Գ․2

Իսկ ինձ մի բան է մտահոգում, ափեափ խփում․

քաղաքացիական ակտիվը բավականին ուշադիր է մայրաքաղաքի օդի աղտոտման, կանաչ զանգվածների հանդեպ իրականացվող վանդալիզմի, Երևանի ճարտարապետական նկարագրի այլակերպման հարցերում։ Բայց անտեսում է մայրաքաղաքը քաղաքակրտող, երևանաբնակներիս մանկուրտացնող այս դաժան և ահագնացող իրականությունը։

Սպասում եմ արձագանքի։

Հեղինակի նյութեր

• Էլֆրիդա Մելիքյանի Էրգիրն ու Երկիրը
• Կենաց ծառի այգեպանը
• Ողբերգազավեշտ
• Ազգային կապիտալը պետականության անկյունաքար
• Հովվերգական դավադրություն (բացահայտված է ՔՊ-ի հինգերորդ շարասյունը)
• Ֆուտուրիզմից ռեալիզմ («պետականամետ» քրոնիկոն)
• Ողբերգազավեշտ՝ պետականակերտման նվագակցությամբ
• Մշակութային ճակատը երկրի փրկօղակ
• Ռազմաքաղաքական ուխտագնացություն դեպի Վաղարշապատ
• Եվ կրկին կիսալուսին յաթաղանն արյուն է վիթում
• Երկրի կանաչ դեսպանը
• Որդան կարմիր երկիրի երկունքը․ դար XX (էսսե)
• Կերպարվեստի Արարատ երկրում
• Կերպարվեստի Արարատ երկրում
• «Կերպարվեստի Արարատ երկրում»
• Հայաստանը` Կերպարվեստի Արարատ երկիր (հռչակագիր)
• Անատոլի Ավետյանի Վանաձորը, երկիրն ու աշխարհը
• Ակսել Բակունցի հանճարն ուղենիշ է ինձ համար. Արամ Մաշուրյան
• «Սորոսի արտաքսումը»
• «Մի թողեք ճայերը ծիծաղեն» կամ՝ Մուշեղիչին վայել տոն

Մեկնաբանություններ